Een risico-inventarisatie
en –evaluatie moet volgens de Arboregeling volledig zijn. Er worden structurele
risico’s op het gebied van arbeidsomstandigheden mee in kaart gebracht. Het is
niet de bedoeling te blijven steken in symptoombeschrijving en symptoomaanpak.
Hoe kun je als bedrijf
de volledigheid van een RIE-rapportage combineren met een systeembenadering? Je
kunt ervoor kiezen op zoek te gaan naar de meer structurele risico’s op
arbogebied (de basisrisicofactoren) en deze te beschrijven aan de hand van een
aantal voorbeelden. Hiermee krijg je inzicht in structurele verbeterpunten. De
aanpak van deze punten kunnen ook vele andere arbozaken verbeteren, zonder dat deze
zijn bekeken en in de rapportage benoemd.
Het bedrijf moet
volgens de wet alle gevaren herkennen/beoordelen en zo mogelijk omzetten naar
risicoscenario’s. De RIE mag afhankelijk van het
soort en de grootte van de risico’s globaal zijn, maar moet diepgaand zijn als
er een aparte inventarisatieplicht bestaat (Arbobesluit). De resultaten hiervan
moeten aan de risico-inventarisatie en –evaluatie worden toegevoegd. Als de
risico’s het toestaan, mag het bedrijf de onderzoeken in fasen uitvoeren. Deze
aanpak moet verplicht worden opgenomen in de RI&E. Ook moet de eventueel
gefaseerde aanpak zijn opgenomen in het plan van aanpak. Wanneer je kiest voor een gefaseerde aanpak, moet het in
de eerste ronde zeker de belangrijkste risico’s beschrijven. Deze kunnen niet
doorgeschoven worden naar een volgende fase.
Afwegingen die u
moet maken.
Volledigheid moet
zoveel mogelijk worden nagestreefd, maar pas op dat je niet verzandt in
details. Een gedetailleerde RI&E maken, kost veel tijd en geld. En je loopt
het risico dat belangrijke informatie ondersneeuwt. Een bijkomend nadeel is dat
te veel gedetailleerdheid wel een lijvig rapport maar weinig enthousiasme bij
medewerkers en management oplevert.
Maak
vooraf een tijdsplanning en zorg dat het traject niet te lang duurt. Als het
maken teveel tijd kost, word je ingehaald door de actualiteit.